sábado, 30 de marzo de 2019

POEMÍN URXENTE PRA UN XOVES DE TARDE.




Aprendín hai algún tempo
úas poucas palabras
que me gustan lamar
y adminístrolas con procuro,
y matan a mía vanidá
porque penso
que m'axudan a quedar ben
delantre da xente que me conoce pouco
y nun sabe muito
das mías faltas.

Son un puñadín de palabras
repetidas,
llixeiras,
preferidas.
Palabrías que m'axudan lamar
y asina
nun me deprimo
ou alomenos,
escóndenme algo el sufrir.
Anque, hei de dicillo.
Confésovolo.
Entre esas pouquías,
entre ellas
a miyor
a que más me gusta
y che repito hasta cansarte
é a palabra
TU

No hay comentarios: